Hier nog een artikel aangeleverd door Joke Haring.
Heeft u ook mooie of leuke objecten gemaakt van speksteen en wilt u deze ook tonen aan onze lezers, geef deze dan aan ons door dan zullen wij ook uw beeldjes op onze site zetten.
U kunt dit doorgeven door gebruik te maken van de contactgegevens boven aan de site.
Eén van de beeldjes heb ik gemaakt van een rest gasbeton van het huis van mijn dochter en haar vriend. Het leek me leuk om daar iets voor hen van te maken, zodat ze een leuke herinnering heeft aan de bouw van hun huis.
Het is een soort totempaaltje geworden; verschillende figuurtjes die op elkaars schouders zitten of staan. Ik had terwijl ik bezig was per ongeluk de armen van een figuurtje weg gevijld, maar dat valt helemaal niet op. Dit beeldje heet dus: zoek de fout. Mijn dochter en haar vriend hebben er een paar weken over gedaan om die te vinden.
De man heb ik in een paar uurtjes gemaakt van een vrij zachte, platte steen. De vorm zat er al ongeveer in. Ik heb alleen de openingen tussen de armen en het lichaam gemaakt en het hoofd gevormd.
Daarna begon het polijsten. Dat was nog het meeste werk.
Om het beeldje goed glad te krijgen schuurde ik het eerst met een grove schuurpapier no.80. Daarna ging ik verder met no.240, 400, 600, 800, 1000 en tenslotte met no 1200. Toen dat gebeurd was
polijstte ik het nog met een speciale polijstpasta.
Dit is allemaal te koop bij een goede kunstenaarsspeciaalzaak, zoals " Keramikos" in Haarlem, of "Arts en Crafts" in De Goorn. Voor de standaard moest ik op zoek naar iets wat ik om het beeld heen kon winden. Het was nl. te plat om een pen in te maken. Het beeld zou meteen breken op die plek. Ik heb iedereen ingeschakeld om eens rond te kijken en mijn zoon vond in de afvalbak op zijn werk een reepje staal dat vrij makkelijk te buigen was.
Er zaten bramen over de hele zijkant. Die heb ik eraf geschuurd met schuurlinnen en toen het helemaal glad was heb ik dat ook gepolijst. Nadat ik het in model gebogen had, heb ik het gelakt met
een hoogglanslak zodat het niet gaat roesten.
De sokkel heb ik bij een steenhouwerij vandaan. In de afvalbak liggen vaak mooie stukken marmer die met een slijptol te bewerken zijn. Als zo'n stuk op maat gemaakt is, moet dat ook glad gemaakt
worden.
Vervolgens heb ik het nog in de was gezet en flink uitgewreven. Dit doe ik altijd pas nadat ik het op de sokkel geplaatst heb, want meestal lijm ik het vast en ik ben bang dat de lijm niet houdt
op de was.
Voor de fantasievogel geldt eigenlijk hetzelfdeals voor de man: het model zat al in de steen, maar dat zag ik pas toen ik er een gat in gemaakt had. Het leek me leuk om een druppelvormig gat te maken en daarop door te borduren, maar toen zag het er al bijna uit als een vogeltje. Ik hoefde het alleen maar iets bij te werken en te polijsten. Het rotsachtige sokkeltje is een restant van een ander stuk speksteen.
De fret siert, net als de stapel mannetjes, ook het huis van mijn jongste dochter. Ik had haar fretten een weekje te logeren en vond ze zo leuk dat ik een boetseermodel heb gemaakt. Dit heeft bijna een jaar klaargestaan en telkens als ik weer een steen ging kopen ging ik op zoek naar iets waar de fret uitkon. Erg moeilijk te vinden. Uiteindelijk heb ik het gemaakt van een restant dat ik overhad van een ander beeld.
Reactie schrijven